Τρίτη 2 Δεκεμβρίου 2014

South Stream Pipeline Is No More. Hello "Turk Stream"


We (Russia) believe that it doesn’t meet the economic interests of Europe and it harms our cooperation. But such is the choice of our European friends,” he said. The South Stream project is at the stage when “the construction of the pipeline system in the Black Sea must begin,” but Russia still hasn’t received an approval for the project from Bulgaria, the Russian president said.

Investing hundreds of millions of dollars into the pipeline, which would have to stop when it reaches Bulgarian waters, is “just absurd, I hope everybody understands that,” he said. Putin believes that Bulgaria “isn’t acting like an independent state” by delaying the South Stream project, which would be profitable for the country.

He advised the Bulgarian leadership “to demand loss of profit damages from the European Commission” as the country could have been receiving around 400 million euros annually through gas transit. Europe just shot itself in the head in a very big way….and it gets better 

 Remember Turkey, that big Muslim country that has been teased with EU membership for the past 30 some years… well it looks like Turkey is not only realigning away from the EU, but sticking it to Europe while doing such realigning, because after today (and given Ukraine’s complete meltdown), a big part of South Europe’s energy will fully depend on Turkish transit lines.

RT reports the second big piece of news…
Gazprom CEO Aleksey Miller said the energy giant will build a massive gas pipeline that will travel from Russia, transit through Turkey, and stop at the Greek border – giving Russia access to the Southern European market.


The pipeline will have an annual capacity of 63 billion cubic meters. A total of 14 bcm will be delivered to Turkey, which is Gazprom’s second biggest customer in the region after Germany. The new project will include a special hub on the Turkish-Greek border for customers in southern Europe.

While the pipeline will be registered as a Russian company, Miller said that Gazprom will “consider offers from Turkish partners if they express an interest in buying into the project.”
For now, the supply of Russian gas to Turkey will be raised by 3 billion cubic meters via the already operating Blue Stream pipeline, Vladimir Putin earlier said during a joint press conference with his Turkish counterpart, Recep Tayyip Erdogan. Last year, 13.7 bcm of gas were supplied to Turkey via Blue Stream, according to Reuters.

Moscow will also reduce the gas price for Turkish customers by 6 percent from January 1, 2015, Putin said.

Winners:
America: South Stream is gone. Europe will lose Russian gas over time, leaving the EU at America’s total energy mercy. European citizens will pay a much higher price for gas and oil…paid to American (and American supported) energy companies

Russia: They can now move on and they already have. China is sealed up, now Turkey. Energy will always have buyers and two big deals have been sealed. Added bonus, Russia can stop dealing with the losers that make up the EU.

Turkey: Disrespected and teased by the EU for decades, Turkey will now be a major energy transit hub to Europe, and beyond. Should South Europe need gas, then it has to deal with Turkey now. Suck on that Brussels!

Losers:
Ukraine: You are about to see Ukraine turn into a rump state. Once gas stops crossing through Ukraine pipes, the country will become a wasteland of nothingness. They fell hook, line and sinker for the American/EU fairytale. With Turk Stream a reality, Ukraine has lost its strategic energy significance, and the fairytale is in fact a horror freak show.

Bulgaria, Serbia, Austria, Italy: All these EU countries would have made big time revenue, and employed lots of people in need of jobs, by being links in the South Stream chain. Now they will have to pay the Turk Stream toll booth to secure their energy needs.

Greece: Turkey and Greece are far from BFF status. Throw in the Cyprus problem and you can now see how being subservient to Turkey for your energy needs could be considered a bit of a security problem. After 8 years of austerity, Brussels really f**ked Greece big time by blowing apart South Stream.

Brussels: They sold out the prosperity and security of Southern Europe so they could appease their US masters, line their pockets, and most likely avoid some NSA scandals. Europe forfeited energy security, revenue, jobs and so much more over a Ukraine over run with nazi elements. Brussels leadership should be held accountable for this betrayal.

=========================

Η μονοήμερη επίσκεψη του Πούτιν στην  Άγκυρα αποδείχθηκε ότι μόνο τυπική δεν ήταν. Η ανακοίνωση του Ρώσσου προέδρου πως το σχέδιο του «South Stream» ναυαγεί ολοκληρωτικά, σηματοδοτεί και μια στροφή της πολιτικής της Μόσχας προς την Δυτική Ευρώπη.
Η Ρωσσία, καθ’ όλη τη διάρκεια της διακυβέρνησης από τον Πούτιν, ευελπιστούσε ότι εντέλει θα μπορούσε να αποκτήσει με την Ευρωπαϊκή Ένωση προνομιακές σχέσεις. Ήλπιζε ότι οι ευρωπαϊκές χώρες θα οδηγούνταν, λόγω των οικονομικών τους αναγκών, σε χειραφέτηση από την επιρροή των ΗΠΑ. Και πράγματι, με βασικό όπλο την ενέργεια η Ρωσσία κέρδισε σημαντικά ερείσματα. Στην πραγματικότητα, όμως, υπολόγισαν λάθος. Η Ουάσιγκτον εξακολουθεί να διατηρεί επί της Γερμανίας, αλλά και των περισσότερων κρατών μελών της ΕΕ, τον έλεγχο στις στρατηγικές τους επιλογές. Και αυτό το κατορθώνουν, πρωτίστως, μέσω της ταύτισης ποικίλων συμφερόντων με τις οικονομικές και πολιτικές τους ελίτ. Η διασύνδεσή τους είναι τόσο στενή που η πέρα από το επιτρεπτό απόκλιση προκαλεί ζημία για τις ίδιες. Αλλά και στην περίπτωση που εκδηλωθούν διαθέσεις αυτονόμησης, πάλι ελεγχόμενοι «εσωτερικοί μηχανισμοί» επαναφέρουν την «τάξη» -η Ελλάδα είχε ανάλογη πρόσφατη εμπειρία. Βέβαια, πάντα υπάρχει και το τελευταίο χαρτί: όταν η Ρωσσία αύξησε τη δραστηριότητά της ως προς την ενεργειακή της διείσδυση προς την Ευρώπη, που μαστίζεται από την οικονομική κρίση, ήλθε και η ώρα του πολέμου –στην Ουκρανία.

Ακόμη και την υστάτη, όμως, ο Πούτιν ήλπιζε ότι η Ευρώπη, και ιδιαίτερα η Γερμανία, θα είχε διαφορετική προσέγγιση από τις ΗΠΑ. Γι’ αυτό μάλλον κράτησε και στο ζήτημα της ανατολικής Ουκρανίας πολύ περισσότερο συγκρατημένη στάση απ’ ότι θα ήθελε. Για να δώσει το περιθώριο σε χώρες της Ε.Ε. να αποστασιοποιηθούν ουσιαστικά από τη σκληρή γραμμή. Αυτό δεν έγινε. Το Βερολίνο στοιχήθηκε πίσω από τους Αμερικανούς. Οι τελευταίοι δε στον «πόλεμο των Βαλκανίων» κέρδισαν, μέσω των πρόσφατων εκλογών, τη χώρα-κλειδί Βουλγαρία, απ’ όπου θα περνούσε ο «South Stream». Ο Πούτιν από την Άγκυρα αναφέρθηκε ιδιαίτερα σε αυτήν και με σκληρά λόγια: «Αν η Βουλγαρία έχει χάσει τη δυνατότητα να συμπεριφέρεται ως κυρίαρχο κράτος, ας ζητήσει από την Κομισιόν τα χρήματα από το χαμένο κέρδος που θα είχε», δηλαδή 400 εκατομμύρια ευρώ ετησίως από τη μεταφορά φυσικού αερίου.
Οι δηλώσεις του βεβαίως αφορούσαν όχι μόνον την αδύναμη Σόφια αλλά και τις άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες που δεν τόλμησαν να αντιταχθούν στην Αμερική και προχώρησαν σε κυρώσεις εναντίον της Ρωσσίας λόγω της προσάρτησης της Κριμαίας. Και να τις προειδοποιήσει και για τα πιθανά προβλήματα που θα προκύψουν από την εξάρτησή τους από το «δυτικό διάδρομο», τους αγωγούς που περνούν από την Ουκρανία.
Από εκεί και πέρα ξεκινά η νέα στρατηγική της Μόσχας. 
Τα δώρα προς την Τουρκία,
  • ο στόχος των 100 δις δολ. στις εμπορικές τους συναλλαγές,
  • η κατασκευή του πυρηνικού σταθμού του Ακούγιου, 20 δις.δολ. ιδίοις εξόδοις,
  • η αύξηση της ποσότητας φυσικού αερίου κατά 13 δις. κ.μ. που της διοχετεύει μέσω του Blue Stream και
  • η έκπτωση της τιμής του κατά 6% από 1.1.15 που μπορεί να φθάσει έως 15%, αλλά πρωτίστως

ο νέος αγωγός που θα φθάνει στα ελληνο-τουρκικά σύνορα (!) με κατασκευή κόμβου που μπορεί να διοχετεύει αέριο στα Βαλκάνια και στην νότια Ευρώπη,συνιστούν επιθετικές ρωσικές κινήσεις, με αλλαγή μετώπου.

Οι συμφωνίες Πούτιν-Ερντογάν είναι συνέχεια της «ανατολικής» στροφής της Ρωσσίας, που ήδη ξεκίνησε με τις συμφωνίες με την Κίνα. Σε αυτή τη αλλαγή προσανατολισμού, χωρίς άλλο, συνέτειναν οι αμερικανικές πιέσεις, οι κυρώσεων, η πτώση των τιμών του πετρελαίου και η μεγάλη υποτίμηση του ρουβλίου. Η ανάγκη εναλλακτικών αγορών και αποφυγής του οικονομικού αποκλεισμού συνιστά επομένως ζωτική ανάγκη για τη Μόσχα. Η περαιτέρω αναμονή από πιθανές ευνοϊκές πολιτικές εξελίξεις στην Ευρώπη είναι επιζήμια. Αυτό δεν σημαίνει, βεβαίως, ότι δεν θα είναι παρούσα αν αυτές συμβούν στο μέλλον.

Από την άλλη, αν η Ευρώπη είναι ελεγχόμενη, η Τουρκία -που μη λησμονούμε ότι είναι μέλος του ΝΑΤΟ και αυτό έχει τη σημασία του για το πλαίσιο της σχέσης με τη Ρωσσία- έχει καταστεί, λόγω της αμερικανικής πολιτικής, ανεξέλεγκτη. Η πολιτική του νεο-οθωμανισμού κινείται σε δικές της συνισταμένες, ανεξάρτητες από τις επιδιώξεις των ΗΠΑ και της Δύσης. Τώρα, ασφαλώς, η Ουάσιγκτον καλείται να λύσει ένα πολύ δυσκολότερο κουβάρι από την μικρή και κατεστραμμένη Βουλγαρία ή την επίσης μικρή και υπό επιτροπεία Ελλάδα. Η αξία της Τουρκίας για τη διευθέτηση των προκλήσεων της Μέσης Ανατολής είναι αναμφίβολη. Και ο «σουλτάνος» έχει δική του ατζέντα. Η οικονομική ανάπτυξη είναι εκ των ων ουκ άνευ για την ευόδωση των σχεδίων των Ερντογάν-Νταβούτογλου. Έτσι, Πούτιν και Ερντογάν έβαλαν στην άκρη τις τεράστιες διαφορές τους, όπως για τον πόλεμο στη Συρία και τους Τάταρους της Κριμαίας. Σε αυτά και οι δύο γνωρίζουν ότι είναι και θα παραμείνουν αντίπαλοι.

Για την Ελλάδα -της τρόικας, της οικονομικής δυσπραγίας και της πολιτικής αβεβαιότητας- οι εξελίξεις αυτές είναι τουλάχιστον ανησυχητικές. Αυτό δεν αφορά τη στάση της Ρωσσίας απέναντι στην Ελλάδα και στην Κύπρο, καθώς αυτή δεν προβλέπεται να αλλάξει λόγω των στενότερων οικονομικών σχέσεων της Μόσχας με την Άγκυρα. Σχετίζεται, όμως, με την αναβάθμιση της Τουρκίας. Ως εκ τούτου, προκύπτουν εύλογα ερωτηματικά γιατί επιλέχθηκε σε αυτήν ακριβώς τη συγκυρία –και με το «Μπαρμπαρός» πάντα στην Κύπρο- να επισκεφθεί ο Νταβούτογλου την Αθήνα. Ίσως ακόμη μια λάθος εκτίμηση, μετά από αυτήν για την κατάσταση της οικονομίας και των διαθέσεων των δανειστών απέναντι της κυβέρνησης.





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου